Τον λένε και Γιάννη ..... Τυχαίο; δε νομίζω
Ήταν 4 φίλοι που πήγαιναν για κυνήγι ελαφιού για πολλά χρόνια.
Φέτος, δύο μέρες πριν αναχωρήσουν, η γυναίκα του ενός, του Γιάννη, πατάει πόδι και του λέει ότι δεν θα πάει.
Οι άλλοι τρεις θύμωσαν, απογοητεύτηκαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν και τίποτα.
Σε δύο μέρες που έφθασαν στον προορισμό τους, βλέπουν τον Γιάννη να έχει στήσει σκηνή, είχε μαζέψει ξύλα και ανάψει φωτιά, και είχε έτοιμο και το φαγητό.
Καλά ρε φίλε του λέει ο Κώστας, πόση ώρα είσαι εδώ?
Για να σας πω την αλήθεια, λέει ο Γιάννης, ήρθα χθες το βραδάκι.
Και πως έγινε αυτό? του λένε.
Χθες το απογευματάκι καθόμουν στην πολυθρόνα και έβλεπα τηλεόραση όταν ήρθε η γυναίκα μου από πίσω, μου κάλυψε τα μάτια με τα χέρια της και μου ρώτησε: Μάντεψε ποιος είναι?
Της τράβηξα τα χέρια και φορούσε ένα ολοκαίνουριο σέξι νεγκλιζέ.
Με τράβηξε στο υπνοδωμάτιο το οποίο είχε στολίσει με ροδοπέταλα και είχε ανάψει κεριά. Στο κρεβάτι είχε χειροπέδες και σχοινιά.
Μου είπε να την δέσω στο κρεβάτι, και όταν το έκανα μου είπε : Κάνε ότι γουστάρεις!!!
Να' μαι κι εγώ εδώ!! Ήρθα!!!
IONIDISTAS - Ένας διαδικτυακός τόπος για συμμαθητές - απόφοιτους της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής, που θυμούνται, ζουν, ενεργούν και αντιδρούν ως ενεργοί πολίτες στη σημερινή Ελλάδα
Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010
Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
Εισβολή στην Κύπρο, 1974
Το διάβασα, μου άρεσε πολύ και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Είναι πολύ επίκαιρο....
ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ: Ο Έλληνας «Ράμπο»
«...Η προδοσία της Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Αττίλας προχωρά και οι Καταδρομείς βρίσκονται στην Μεγαλόνησο να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη. Ανάμεσα σ’ αυτούς ένας απόγονος των Μινωιτών τοξοτών, του Δασκαλογιάννη, του Γιαμπουδάκη, ο καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου – Χανίων, καταδρομέας Μπικάκης,μια ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄ Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων.
Η μοίρα χωρίζεται σε ζευγάρια έχοντας βαρύ οπλισμό, μερικά οπλοπολυβόλα και ΠΑΟ. Σε ένα από αυτά ο Μπικάκης μαζί με τον έτερο κρητικό Μπιχανάκη καλούνται να υπερασπιστούν την περιοχή αριστερά της αντιπροσωπίας της “Ford”, γνωστό ως ανώνυμο λόφο αφού οι Τούρκοι προωθούνται στα προάστια της Λευκωσίας.
Ο Μπιχανάκης μεταφέρει και εναποθέτει 8 βλήματα ΠΑΟ και ο Μπικάκης με το ΠΑΟ του παρατηρεί τον χώρο και το πεδίο βολής που του έδινε. Υπό συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων, ο Μπικάκης μετακινείται προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο Μπιχανάκης τον είχε αντιληφθεί, όμως απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του Μπικάκη και αμέσως άρχισε να τον καλεί χωρίς να λαμβάνει απάντηση. Γύρισε πίσω και ανάφερε την απώλεια του συντρόφου του. Όμως ο Μπικάκης ζει και με την σειρά του ψάχνει τον σύντροφο του, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε. Δεν παίρνει απάντηση, αφού το μόνο που ακούει είναι οι εκρήξεις από τους όλμους των Τούρκων!
Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι μόνος, δεν λιποψυχεί αλλά μένει στη θέση του, ακολουθώντας τις εντολές που είχε. Μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές. Τοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ώμο του και το μάτι του στην διόπτρα. Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού!
Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το κάνει παλιοσίδερα, αναγκάζοντας τα δυο άτομα του πληρώματος να το εγκαταλείψουν! Αλλάζει θέση, εγκλωβίζει το 2ο άρμα και το τυλίγει στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει κανείς! Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν σαν τρελοί, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4ο μην αφήνοντας κανένα ζωντανό!!!
Τα δύο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και κρύβονται, όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το στείλει από εκεί που ήρθε! Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό! Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή! Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Άνθρωπος…
Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας το θάνατο μπροστά τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου! Ποσά πτώματα μέτρησαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ… Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο, που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη!
Ο Καταδρομέας Μπικάκης(όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη Μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο! Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του Χρυσούν Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των "ΗΓΕΤΩΝ". Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε…
Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή - όπως κι άλλοι μαχητές Καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας - με την πίκρα της μη αναγνώρισης…
Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας. Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον - εν ζωή τότε - Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη… Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν… Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη απ τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.
Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…
Εμμανουήλ Μπικάκης, ένας μεγάλος, σύγχρονος εθνικός Ήρωας Πολέμου,
ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ: Ο Έλληνας «Ράμπο»
«...Η προδοσία της Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Αττίλας προχωρά και οι Καταδρομείς βρίσκονται στην Μεγαλόνησο να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη. Ανάμεσα σ’ αυτούς ένας απόγονος των Μινωιτών τοξοτών, του Δασκαλογιάννη, του Γιαμπουδάκη, ο καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου – Χανίων, καταδρομέας Μπικάκης,μια ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄ Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων.
Η μοίρα χωρίζεται σε ζευγάρια έχοντας βαρύ οπλισμό, μερικά οπλοπολυβόλα και ΠΑΟ. Σε ένα από αυτά ο Μπικάκης μαζί με τον έτερο κρητικό Μπιχανάκη καλούνται να υπερασπιστούν την περιοχή αριστερά της αντιπροσωπίας της “Ford”, γνωστό ως ανώνυμο λόφο αφού οι Τούρκοι προωθούνται στα προάστια της Λευκωσίας.
Ο Μπιχανάκης μεταφέρει και εναποθέτει 8 βλήματα ΠΑΟ και ο Μπικάκης με το ΠΑΟ του παρατηρεί τον χώρο και το πεδίο βολής που του έδινε. Υπό συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων, ο Μπικάκης μετακινείται προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο Μπιχανάκης τον είχε αντιληφθεί, όμως απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του Μπικάκη και αμέσως άρχισε να τον καλεί χωρίς να λαμβάνει απάντηση. Γύρισε πίσω και ανάφερε την απώλεια του συντρόφου του. Όμως ο Μπικάκης ζει και με την σειρά του ψάχνει τον σύντροφο του, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε. Δεν παίρνει απάντηση, αφού το μόνο που ακούει είναι οι εκρήξεις από τους όλμους των Τούρκων!
Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι μόνος, δεν λιποψυχεί αλλά μένει στη θέση του, ακολουθώντας τις εντολές που είχε. Μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές. Τοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ώμο του και το μάτι του στην διόπτρα. Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού!
Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το κάνει παλιοσίδερα, αναγκάζοντας τα δυο άτομα του πληρώματος να το εγκαταλείψουν! Αλλάζει θέση, εγκλωβίζει το 2ο άρμα και το τυλίγει στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει κανείς! Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν σαν τρελοί, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4ο μην αφήνοντας κανένα ζωντανό!!!
Τα δύο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και κρύβονται, όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το στείλει από εκεί που ήρθε! Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό! Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή! Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Άνθρωπος…
Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας το θάνατο μπροστά τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου! Ποσά πτώματα μέτρησαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ… Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο, που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη!
Ο Καταδρομέας Μπικάκης(όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη Μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο! Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του Χρυσούν Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των "ΗΓΕΤΩΝ". Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε…
Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή - όπως κι άλλοι μαχητές Καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας - με την πίκρα της μη αναγνώρισης…
Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας. Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον - εν ζωή τότε - Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη… Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν… Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη απ τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.
Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…
Εμμανουήλ Μπικάκης, ένας μεγάλος, σύγχρονος εθνικός Ήρωας Πολέμου,
Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010
Always Somewhere - Scorpions
Η πρόσκληση για μια τελευταία, προ διακοπών, συνάντηση με αφορμή το reunion στον ιστιοπλοϊκό δεν φαίνεται να συγκίνησε πολλούς.
Κωστής (αργυρός χορηγός της εκδήλωσης), Κοκκινίδης, Ματκάρης, Καλογερόγιαννης, Μαρκόπουλος, Κωνσταντόπουλος, ο πρωτοεμφανιζόμενος Μαρούτσης και ο υποφαινόμενος έδωσαν το παρόν, πλαισιωμένοι από τους Δαρα, Γαβρίλη, Δημητρόπουλο, Αϊσλάιντερ του 1 και Στυλιανού, Τσάκωνα, Τσιμπουράκη του 4.
Έστω κι έτσι, η 15άδα αποτέλεσε μία από τις πιο ζωντανές παρέες της εκδήλωσης με πολύ κέφι και ιδιαίτερα καλή διάθεση.
Ως εκ τούτου, και λόγω της έναρξης και των δικών μας οικογενειακών διακοπών την επόμενη εβδομάδα, προτείνω συνάντηση όλου του τμήματος προς το τέλος Σεπτεμβρίου, σε τόπο και ημερομηνία που θα οριστεί με νεώτερη επικοινωνία.
Αυτό φυσικά δεν αναιρεί τη συμμετοχή όλων στο blog με τον εμπλουτισμό του και την υποβολή προτάσεων/ιδεών.
Καλό καλοκαίρι σε όλους...
Υ.Γ. ikoka, τίποτα δεν κάναμε....
Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010
Holiday --- Scorpions
Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010
.png)
.png)
.png)
Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
Σάββατο 12 Ιουνίου 2010
Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
Πενταήμερη Κέρκυρα
Λουκόπουλος, Κουμπρόγλου, Μάκρας, Μάλαμας
Converse, Nike, Converse, Nike
Τυχαίο ??? Δε νομίζω !!!
Εκδρομή Α' Γυμνασίου
Όρθιοι: Καλογερόγιαννης, Μαυρίδης (+), Κοκολάκης, Λουκόπουλος Α., Μαυράκης, Λουκόπουλος Ν.
Καθήμενοι: Μακρυγιάννης, Λαδής, Κωστής, Μαραγκός, κολονέλος, Κουφάλης
Ξαπλωτοί: Μάλαμας
Μάγκες αν συνεχίσουμε έτσι το blog θα μείνει μεταξύ του Γιάννη και εμένα. Άντε μπράβο !!!!
Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010
Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010
Α ρε π....... τεχνολογία
Μπράβο ρε παιδιά!!
Βλέπω ότι σιγά σιγά γραφόμαστε στο blog. Άλλωστε δεν είναι και τόσο δύσκολη διαδικασία... Αρχικά γράφτηκα κάπου στο google. Ωραία λέω, αυτό ήταν. Αμ δε !! Μετά με πέταξε στο Σύλλογο Φίλων της Πεταλούδας. Γράφτηκα κι εκεί. Πάμε παρακάτω... "Πόσοι Πειραιώτες χωράμε σε μια βάρκα". Γράφτηκα κι εκεί. Μετά βγήκα σε ένα site για στοίχημα. Είχε μία προσφορά 100€. Γράφτηκα κι εκεί. Μόνο που είχα ξεχάσει από που ξεκίνησα, οπότε ξαναμπήκα στο mail τουΓιάννη και τελικά γράφτηκα.
Γιάννη, μπράβο και πάλι για την πρωτοβουλία. Επειδή βλέπω ότι πολλόι θέλετε να συναντηθούμε, νομίζω ότι η εκδήλωση των αποφοίτων στις 30/6 είναι μία καλή ευκαιρία για μία προ διακοπών συνολική συνάντηση. Άλλωστε, από ότι μαθαίνω, οργανώνονται επί μέρους συναντήσεις από τις διάφορες παρέες που υπήρχαν τότε, πιο εστιασμένες και με λιγότερα άτομα.
Πολλά φιλιά σε όλους,
Λουκ.
Βλέπω ότι σιγά σιγά γραφόμαστε στο blog. Άλλωστε δεν είναι και τόσο δύσκολη διαδικασία... Αρχικά γράφτηκα κάπου στο google. Ωραία λέω, αυτό ήταν. Αμ δε !! Μετά με πέταξε στο Σύλλογο Φίλων της Πεταλούδας. Γράφτηκα κι εκεί. Πάμε παρακάτω... "Πόσοι Πειραιώτες χωράμε σε μια βάρκα". Γράφτηκα κι εκεί. Μετά βγήκα σε ένα site για στοίχημα. Είχε μία προσφορά 100€. Γράφτηκα κι εκεί. Μόνο που είχα ξεχάσει από που ξεκίνησα, οπότε ξαναμπήκα στο mail τουΓιάννη και τελικά γράφτηκα.
Γιάννη, μπράβο και πάλι για την πρωτοβουλία. Επειδή βλέπω ότι πολλόι θέλετε να συναντηθούμε, νομίζω ότι η εκδήλωση των αποφοίτων στις 30/6 είναι μία καλή ευκαιρία για μία προ διακοπών συνολική συνάντηση. Άλλωστε, από ότι μαθαίνω, οργανώνονται επί μέρους συναντήσεις από τις διάφορες παρέες που υπήρχαν τότε, πιο εστιασμένες και με λιγότερα άτομα.
Πολλά φιλιά σε όλους,
Λουκ.
Τρίτη 1 Ιουνίου 2010
REUNION 2010 στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Πειραιά
Τετάρτη 30 Ιουνίου και ώρα 21:00.
Ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, προσκαλεί τους συναπόφοιτους όλων των ετών και τους φίλους τους στην καθιερωμένη εκδήλωση – πάρτυ στο Εστιατόριο του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πειραιά την Τετάρτη 30 Ιουνίου και ώρα 21:00. Η φετινή εκδήλωση είναι ιδιαίτερα αφιερωμένη στους παλιούς καθηγητές μας στους οποίους οφείλουμε την παιδεία που λάβαμε στη μαθητεία μας στην Ιωνίδειο.
Οι υποστηρικτές του χορηγικού προγράμματος (χορηγίες υποστήριξης και χορηγίες επικοινωνίας θα ανακοινωθούν με δελτίο τύπου και ανακοίνωση στην ιστοσελίδα www.saisp.gr την Τρίτη 15 Ιουνίου 2010.
Για κρατήσεις θέσεων μπορείτε να επικοινωνείτε στα τηλέφωνα: 210-4180948, 211-7159054, στο fax: 210-4180944 κιν: 6937-169129 και 6974-393839 και 2103689363, και ή στο email: info@saisp.gr
Περιμένουμε με ανυπομονησία και χαρά τους αποφοίτους όλων των ετών, τους φίλους του Συνδέσμου, και τους παλιούς μας καθηγητές στη μεγάλη ετήσια γιορτή του Συνδέσμου Αποφοίτων της Ιωνιδείου.
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Κωνσταντίνος Μπουρλετίδης Κωνσταντίνος Βουτσινάς
Ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, προσκαλεί τους συναπόφοιτους όλων των ετών και τους φίλους τους στην καθιερωμένη εκδήλωση – πάρτυ στο Εστιατόριο του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πειραιά την Τετάρτη 30 Ιουνίου και ώρα 21:00. Η φετινή εκδήλωση είναι ιδιαίτερα αφιερωμένη στους παλιούς καθηγητές μας στους οποίους οφείλουμε την παιδεία που λάβαμε στη μαθητεία μας στην Ιωνίδειο.
Οι υποστηρικτές του χορηγικού προγράμματος (χορηγίες υποστήριξης και χορηγίες επικοινωνίας θα ανακοινωθούν με δελτίο τύπου και ανακοίνωση στην ιστοσελίδα www.saisp.gr την Τρίτη 15 Ιουνίου 2010.
Για κρατήσεις θέσεων μπορείτε να επικοινωνείτε στα τηλέφωνα: 210-4180948, 211-7159054, στο fax: 210-4180944 κιν: 6937-169129 και 6974-393839 και 2103689363, και ή στο email: info@saisp.gr
Περιμένουμε με ανυπομονησία και χαρά τους αποφοίτους όλων των ετών, τους φίλους του Συνδέσμου, και τους παλιούς μας καθηγητές στη μεγάλη ετήσια γιορτή του Συνδέσμου Αποφοίτων της Ιωνιδείου.
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Κωνσταντίνος Μπουρλετίδης Κωνσταντίνος Βουτσινάς
Ανεκδοτάκια
Μ' άρεσε πολύ και γι' αυτό το μοιράζομαι:
Χθες σταμάτησα σ' ενα βενζινάδικο και ζήτησα 10 ευρώ βενζίνη.
Κι ο βενζινάς με ρώτησε:
- Είναι μεγάλος ο λεκές;
Χθες σταμάτησα σ' ενα βενζινάδικο και ζήτησα 10 ευρώ βενζίνη.
Κι ο βενζινάς με ρώτησε:
- Είναι μεγάλος ο λεκές;
What about music
Πρέπει να σας πω ότι ο Γιάννης ο Τσάκωνας επιλέγει από το Youtube και δημοσιοποιεί εκπληκτικά κομμάτια στο Facebook, που εγώ συνήθως τα ακούω κάθε πρωί και μου φτιάχνουν τη μέρα.
Με αφορμή αυτό καταθέστε τις αποψεις σας για τα ακούσματα της εποχής μας (δε θα αναφερθώ στο ΟPA όσο και αν με τρώει). Τι ακούτε αυτή την εποχή;
Rainbow: Man on the silver mountain
http://www.youtube.com/watch?v=p9nfVrusSMg&feature=related
Με αφορμή αυτό καταθέστε τις αποψεις σας για τα ακούσματα της εποχής μας (δε θα αναφερθώ στο ΟPA όσο και αν με τρώει). Τι ακούτε αυτή την εποχή;
Rainbow: Man on the silver mountain
http://www.youtube.com/watch?v=p9nfVrusSMg&feature=related
Reboot
Κύριοι καλησπέρα,
νομίζω ότι η επαφή μας χρειάζεται επανεκκίνηση και για το λόγο αυτό είπα να κάνω πραγματικότητα αυτό που συζητάγαμε τελευταία φορά μεταξύ σοβαρού κι αστείου με το Βίκτωρα. Δημιούργησα λοιπόν αυτό το ιστολόγιο (παρότι άσχετος) και σας καλώ σε εγγραφή και δημόσιο διάλογο επι παντός επιστητού.
:-)
Γιάννης
Υ/Γ Εννοείται ότι περιμένω να γραφτείτε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)